همه چیز در مورد خود ارضایی در کودکان و نحوه درمان و مواجه با خودارضایی در کودکان را آموزش خواهیم داد.
ـ نخستین دلیل که معمول ترین و اصلی ترین مورد آن است ، زمانی می باشد که کودک در پروسه کنجکاوی و کشف اندام های بدن خود به یک اندام و عضو لذت آور مواجه می شود. در این وضعیت جهت به دست آوردن لذت مجدداً به آن رجوع می کند.
ـ در بعض حالات کودک به علت دچار شدن به بیماری های نظیر عفونت و خارش ناحیه تناسلی و یا دست زدن مکرر والدین و یا دیگران سبب شده که کودک به خاراندن و دست زدن به آلت تناسلی خود عادت کند و این عمل را مجدداً تکرار نماید.
ـ کودکانی که سرگرمی ، بازی و تفریح و لذت ندارند و اغلب در تنهایی و انزوا به سر می برند به نوبت آن را تکرار می کنند.
ـ گاهی کودک جهت دوری از فشارهای عصبی و روانی و دستیابی به لذت به خودارضایی پناه می آورد نظیر مواردی مانند طلاق و مرگ والدین ، کمبود توجه و محبت ، ارتباط جنجال برانگیز با سایرین.
ـ تنش های هیجانی ، روانی و فیزیکی ، خشونت و بحث های خانوادگی نیز از علل و مقدمات خودارضایی در کودکان می باشند.
کودکانی که عمل خودارضایی را انجام می دهند معمولاً ناحیه تناسلی خود را بر روی زمین می مالند و یا امکان دارد خود را به عروسک ، اسباب بازی و دیگر وسایل مالش دهند و یا با دست درصدد ماساژ و مالش و تحریک آلت تناسلی خود باشند. عمل خودارضایی در کودکان معمولاً به طور آنی و غیرمنتظره می باشد و نشانه هایی نظیر عرق کردن ، گر گرفتگی و تنفس سریع را از خود نشان می دهند.
تا پیش از سنین ۲ سالگی بچه ها به همان اندازه که به اندام های غیرجنسی خود را اهمیت می دهند به قسمت تناسلی خود نیز توجه می کنند. اما در عمل خودتحریکی و خودارضایی در این دوره مشاهده نخواهد شد. از سنین دو سالگی به بعد دست زدن و بازی کردن با آلت تناسلی شروع می شود. در سنین ۶ سالگی بچه ها به کار خوب و بد حساس و توجه نشان می دهند از این رو این عمل کاهش خواهد یافت و یا می آموزند این کار را در خلوت و به صورت پنهانی انجام دهند.
در این حالات می بایست به یک مشاور و روان شناس کودک مراجعه و با وی صحبت کنید و از او کمک بگیرید.
با بررسی و زیرنظر گرفتن اعمال و حرکات کودک می توانید از دلیل انجام این عمل اطلاع بیابید. در صورتی که کودک تنها به دلیل لذت و کنجکاوی به این کار دست می زند ، بی توجهی نمودن و یا در چنین وضعیتی می بایست او و وضعیتش را تغییر داده و به منحرف کردن حواس او بسنده کرد. اما در صورتی که مطلع شدید که دلیلش نداشتن سرگرمی و لذت و تفریح و یا کمبود محبت و توجه و استرس و تنش و بی قراری جو و فضای موجود آغاز کننده و زمینه ساز این عمل می باشند تلاش نمایید عوامل موجود را برطرف کنید.
کودک نبایست به علت خوارضایی تنبیه بدنی شود یا بر سر آنان داد و فریاد بزنید و سرزنش و مورد تحقیر و توهین قرار گیرد. از بستن دست کودک و یا هر نوع محدودیتی در این خصوص اجتناب کنید. تمام این کارها و واکنش ها فقط به پایداری و تشدید این عمل و بعدها به محذوریت جنسی منتهی می شود. عده ای از کودکان اگر در طی روز بیشتر در آغوش گرفته شوند و مورد نوازش قرار گیرند به عمل خودارضایی کمتر روی می آورند.
ایجاد حس رعب و وحشت و یا تهدید کردن کودک سبب به وجود آوردن حساسیت زیادتر در وی شده و سبب خواهد شد این عمل را در خفا انجام دهد. بیشتر خودارضایی در کودکان با عوامل روانی و روحی و استرس کودک رابطه مستقیم دارد در نتیجه ایجاد فشار روانی و تنش سبب تحریک و تقویت این عمل در آنان خواهد شد.
عکس العمل شدید و منفی پدر و مادر امکان دارد مشکلات و مسائل جدی را برای کودکان در سال های آتی به وجود آورد. در صورتی که به کودکتان جهت کنجکاوی در خصوص اعضای بدنش حس شرم و گناه القا کنید و یا در صورتی که حسی که به او منتقل می شود این است که عملی که انجام می دهد کاری شریرانه ، کثیف و ناشایست می باشد امکان دارد در بزرگ سالی هیجانات جنسی و لذت را با حس شرم و گناه مرتبط سازد.